"بقعه ایوب انصاری نیز در بالای كوهی به همین نام در 13 كیلومتری جنوب شهرستان تكاب قرار دارد و بنای مستطیل شكل آن بنای اخیر را مربوط به سده ششم هجری قمری است.
تنها در ورودی بنا در قسمت جنوب شرقی آن قرار دارد و در قسمت های مختلف نمای خارجی آثار قشری از گچ و آهك دیده می شود.
بنا از سه قسمت اصلی دهلیز یا كفش كن، چهار طاقی و مقبره تشكیل شده و دهلیز در غرب این مجموعه واقع شده و مستطیل شكل است.
سقف بندی آن به صورت پوشش خرپشته ای بوده و این پوشش متعلق به معماری ایران پیش از اسلام است.
چهار طاقی دارای چهار قوس گهواره ای و همچنین فیل گوش هایی است كه تعبیه گنبد عرقچینی را آسان تر می كند.
اتاق مقبره در سمت شمال چهار طاقی ساخته شده و از بیرون به شكل مربع است و پایه گنبد حاشیه ای گچبری دارد كه دور تا دور آن می گردد.
قبرˈایوب انصاریˈ در وسط اتاق مقبره قرار دارد، این بقعه از نظر سبك معماری، مصالح ساختمانی و نیز نقشه شباهت بسیاری به مقبره سلطان ویس دارد."

"بقعه دیزج تكیه ارومیه نیز مدفن یكی از نوادگان امام موسی كاظم (ع) است و در 15 كیلومتری جنوب شرقی این شهر قرار دارد.
بنای این بقعه از آجر ساخته شده و مربوط به دوره قاجار است و سقفی شیروانی دارد؛ بنا به صورت چلیپا ساخته شده و برای زیباتر كردن فضای داخلی آن از كادربندی و مقرنس كاری نیز بهره جسته اند."

"تكیه‌گاه حضرت ابوالفضل با نام تركی آذربایجانی 'ابوالفضل اوجاغی' در فاصله ۳۱ كیلومتری شمال شرقی خوی قرار گرفته كه پس از جدایی بخش قره ضیاءالدین از شهرستان خوی و تبدیل آن به شهرستان، هم اكنون در حوزه استحفاظی این شهر قرار گرفته است.
ساختمان تكیه گاه مربوط به نزدیك ۸۰ سال پیش است و همه ساله افزون بر یك میلیون نفر زائر و گردشگر داخلی و خارجی از آن دیدن می كنند."